شباهت‌های زندگی یک بازیگر سینما با یک فوتبالیست
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۴۱۳۶۶
امیرحسین بیرانوند، بازیگر سینما، که این روزها فیلم سینمایی «بیرو» با بازی او در نقش علیرضا بیرانوند (دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران) در سینماهای کشور اکران شده است، درباره نحوه انتخاب شدنش برای ایفای نقش دروازه‌بان تیم ملی، گفت: فکر می‌کنم بیشترین امتیازی که کارگردان فیلم «بیرو» برای انتخاب بازیگر نقش بیرانوند در نظر داشت، شبیه بودن بازیگر به نقش بود، عوامل تولید به خرم‌آباد آمدند و گزینه‌های مختلفی را برای بازی در این فیلم مورد بررسی قرار دادند، حتی افرادی بودند که از من بیشتر به بیرانوند شبیه بودند ولی یا دروازه‌بانی بلد نبودند یا مشکل لهجه داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیرانوند خاطرنشان کرد: من همزبان علیرضا بیرانوند هستم و می‌توانستم بدون اینکه به تمرین نیاز داشته باشم با لهجه او صحبت کنم. نکته دیگر این است که یک دروازه‌بان در درون دروازه نحوه ایستادنش، راه رفتنش و... می‌تواند حاوی ویژگی‌هایی باشد که مخاطب شاید متوجه آماتور یا حرفه‌ای بودن او بشود. از آنجا که من تجربه دروازه‌بانی دارم این امتیاز را هم داشتم که بتوانم به نکات ریز برای نقش یک دروازه‌بان توجه داشته باشم. زمانی که گروه کارگردانی «بیرو» برای انتخاب بازیگر به لرستان سفر کردند یکی از بازیگران بومی که عکس من را با لباس دروازه‌بانی دیده بود و به گروه این فیلم معرفی کرد.
وی افزود: من هم مثل بیرانوند به فوتبال علاقه زیادی دارم، در ابتدا در پست مهاجم بازی می‌کردم و بعدها دروازه‌بان شدم، حتی شاید جالب باشد که بگویم سال 98 مثل بیرانوند برای دنبال کردن رویای دروازه‌بانی به تهران آمدم و در آکادمی بیرانوند ثبت‌نام کردم. امید داشتم که شاید این دروازه‌بان که همشهری و از یک تبار هستیم من را ببیند و به من کمک کند اما کمی بدشانس بودم و آن زمان بیرانوند درگیر مسابقات لیگ بود و در آکادمی حضور نداشت. به طور کل می‌توانم بگویم تا 70 درصد زندگی من به زندگی علیرضا بیرانوند شباهت دارد ولی پس از بازی در فیلم «بیرو» امروز بیشتر بر بازیگری و سینما تمرکز دارم و فوتبال در زندگی‌ام کمرنگ‌تر شده است.
این بازیگر درباره الهام‌بخش بودن زندگی علیرضا بیرانوند برای نوجوانان علاقه‌مند به فوتبال گفت: این فوتبالیست زندگی جالبی دارد، کسی که در شرایطی سخت زندگی کرده و آرزوی بزرگی داشته، برای رسیدن به آرزویش از محل زندگی‌اش با مشکلات فراوانی که دارد به پایتخت کشورش به تنهایی مهاجرت می‌کند و خطرات و سختی‌های بسیاری را به جان می‌خرد و در نهایت به هدف بزرگی که دارد می‌رسد. این زندگی جالب و پر فراز و نشیب بدون شک می‌تواند برای بسیاری از جوانان و نوجوانان با هر آرزو و هدفی می‌تواند امیدبخش باشد و به آنها بیاموزد که اهداف و رویاهای خود را فراموش نکنند. در فیلمنامه «بیرو» دوران کودکی بیرانوند هم روایت شده بود و بازیگر دیگری که از من کوچکتر بود برای آن نقش انتخاب شده بود اما به دلایلی چند سکانس فیلمبرداری نشد وگرنه مخاطب شناخت بیشتری نسبت به این شخصیت پیدا می‌کرد و ماجراهای دراماتیک زندگی دروازه‌بان تیم ملی بیشتر از این روایت می‌شد که می‌توانست نکات آموزنده و جالب فیلم را هم بیشتر کند. حتی اگر فراموش کنیم که فیلم «بیرو» درباره چه شخصیتی ساخته شده و بدون ذهنیت به سراغ آن برویم آنچه که روایت می‌کند برای هر مخاطبی با هر هدفی در زندگی‌اش می‌تواند آموزنده، امیدبخش و دیدنی باشد.
بیرانوند در ادامه اظهار داشت: پیش از شروع فیلمبرداری، با علیرضا بیرانوند دیداری داشتم که سوالاتی از او پرسیدم و برای نزدیک شدن به این شخصیت برایم بسیار کمک‌کننده بود. در زمان فیلمبرداری هم بیرانوند در بلژیک بود اما با هم در ارتباط بودیم و برای ایفای نقشش به من بسیار کمک کرد و خوشبختانه نظر خوبی هم درباره فیلم داشت اما به طور کل مرتضی‌علی عباس‌میرزایی کارگردان و نویسنده فیلم دو سال برای نگارش فیلمنامه این اثر تحقیق و پژوهش داشت و حتی شخصیت بیرانوند را به خوبی می‌شناخت و آنقدر جزئیات دقیق مطرح شده بود که من به عنوان بازیگر نیاز چندانی به تحقیق و پژوهش بیشتر برای بازی در این نقش نداشتم.
این بازیگر درباره تیم ملی فوتبال ایران و حواشی ایجاد شده برای این تیم و تأثیر آن بر فروش «بیرو» گفت: علاقه من به فوتبال و دنبال کردن جام‌های جهانی و مسابقات بین‌المللی باعث شده تا اطلاعاتی درباره نحوه حضور تیم‌ها و ورزشکاران در مسابقات جهانی داشته باشم. همیشه ورزشکاران پیش از حضور در مسابقات به دیدار مسئولان کشور می‌روند و هیچ حاشیه‌ای هم ایجاد نمی‌شود اما امروز به دلیل شرایطی که وجود دارد متأسفانه تیم ملی دچار حواشی بسیاری شده و این حواشی و اتفاقات اخیر می‌تواند در میزان فروش فیلم «بیرو» هم تأثیرگذار باشد؛ به همین دلیل از آنجا که کمتر کسی در جامعه حوصله فیلم دیدن دارد، کاش این فیلم در زمان دیگری اکران می‌شد چرا که در آن زمان اطمینان دارم که «بیرو» فروش بسیار بیشتری داشت و بیشتر دیده می‌شد.
وی افزود: فیلم سینمایی «بیرو» برای من سکوی پرتاب فوق‌العاده‌ای بود تا بتوانم به سینما ورود کنم، کاش فیلم در شرایط بهتری اکران می‌شد و مردم بیشتری این فیلم و ایفای نقش من را می‌دیدند. اما فیلم را خیلی دوست دارم و از آنجا که زندگی این فوتبالیست به زندگی من شباهت زیادی دارد هر بار که «بیرو» را می‌بینم به قدری با آن ارتباط برقرار می‌کنم که با آن اشک می‌ریزم. پس از «بیرو» در تعطیلات نوروز در یک فیلم نیمه بلند هم نقش اصلی را ایفا کردم و امیدوارم بتوانم بازیگری را ادامه دهم، در حال حاضر سرباز هستم و پس از پایان دوران خدمت به تهران خواهم آمد تا بازیگری را به صورت آکادمیک دنبال کنم.
بیرانوند در پایان با آرزوی موفقیت برای تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2022 گفت: با وجود اینکه این روزها شاهد اتفاقات تلخی هستیم که گریبان تیم ملی را هم گرفته و شاید بر روحیه بازیکنان تیم هم تأثیر گذاشته است، فکر می‌کنم تیم ملی در جام جهانی عملکرد خوبی خواهد داشت و به مرحله بعد صعود خواهد کرد.
کد خبر 1697290منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران کارگردانان سینمای ایران اکران سینما دروازه بان تیم ملی علیرضا بیرانوند دروازه بانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۴۱۳۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امن‌تری می‌شود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همه‌چیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورک‌تایمز و نیویورکر گزارش دادند که ده‌ها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غول‌های هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفته‌اند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروت‌شان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سال‌ها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدای‌شان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو می‌گرفتند و پا پیش می‌گذاشتند و زخم‌هایی را که بر جسم و روح‌شان وارد آمده بود آشکار می‌کردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفه‌شان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده می‌شد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیش‌تر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشم‌برهم‌زدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفه‌شان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از این‌گونه انگ‌ها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسوایی‌های اخلاقی به صدر خبرها می‌آید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگ‌های فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. این‌طور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده می‌شود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان می‌آید، نام‌های رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح می‌شود. پولانسکی سال‌ها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانه‌ای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سال‌هاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال می‌دهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری می‌کند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانه‌ها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی می‌داند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخوانده‌شان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخوانده‌اش ازدواج کرد و در تمام این سال‌ها که همیشه حرف اتهامات او به رسانه‌ها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سال‌ها بعضی بازیگران زن فیلم‌های قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمی‌تواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نام‌های بزرگ، ترس‌های بزرگ
نام‌هایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نام‌شان در سیاهه رسوایی‌های جنسی سال‌های اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که می‌خواهد از حدش عدول کند می‌داند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمی‌برد و باید بهای کاری را که می‌کند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند